توصیه هایی به معلمان

۱. وقتی بعضی از محصلان نظم و انضباط کلاس را به هم زدند ناراحتی نشان ندهید. معلم آزموده در ۹۹ درصد همه اوضاع آشفته به خوبی می تواند همه آنها را با موفقیت پایان دهد. معلم باید محصلانش را آدم های خوب بداند و بپذیرد نه آدمخوارانی که یک عده به نام معلم باید مراقب و مواظب آنها باشند.

۲. کاه را کوه و مو را طناب نکنید معلم وقتی کلاس را آشفته احساس می کند می تواند با تدابیر و فعالیت های ساده انضباطی از قبیل طرح یک سوال یا مساله تازه گفتن یک خبر جالب سرزنش ملایم و امثال آنها کلاس را کنترل کند معلم باید از قانون خست در امر انتقاد سرزنش کیفر پیروی کند واز احتیاط و ملایمت که جزو خصایص معلم موفق به شمار می روند غافل نباشد.

۳. زیاد صحبت نکنید. معلم به فرآیند تفکر بیشتر نیاز دارد تا حرف زدن زیاد حرف زدن فرصت تاثیر واقعی و سودبخشی معلم را در نوجوانان کم می کند. حتی در حرف زدن نیز معلم عاقل کلمات و عبارات معنادار و معقول به کار می برد تا خود صحبت نیز برای نوجوانان آموزنده باشد.

۴. از روی اعتقاد کامل عمل کنید. تقلید کورکورانه از دیگران موفقیت معلم را کاهش می دهد. نوشته های متخصصان را بخوانید به گفته های آنها گوش فرا دهید و درباره خوانده ها و شنیده ها بیندیشید سپس به آنچه شخصا در میابید و نتیجه می گیرید عمل کنید که تنها در اینصورت است که عمل شما تاثیر لازم را خواهد داشت.

۵. همیشه خونسردی خود را حفظ کنید خود را شخص هیجانی و حساس نشان ندهید.

۶. برای رفتار خوب تقاضای شخصی نکنید. یعنی از نوجوانان نخواهید که به خاطر شما انضباط را رعایت کنندبلکه ایشان را تشویق کنید که مقررات را محترم بشمارند.

۷. شخصا کلاس را اداره کنید و تا می توانید از قدرت های بالاتر مدرسه برای اداره کلاس کمک نخواهید.

۸. تهدید نکنید. زیرا تهدید همیشه یک پاسخ یا واکنش ضعیف معلم به شمار می رود.

۹. با محصل گفتگو کنید و در این گفتگو بکوشید الف) محصل را از لحاظ نیازها رغبت ها و توانایی هایش به خوبی بشناسید. ب) پیش از گفتگو درباره آنچه می خواهید بگویید حتی کلمات و عباراتی که به کار می برید بیندیشید چون ممکن است یک کلمه یا عبارت نتیجه گفتگو را منفی و خنثی کند. پ) امین و رازدار باشید. ت) نتایج هر فعالیت اصلاحی را که درباره محصل انجام می دهید دقیقا بررسی کنید. و ث) آینده را بدون ایجاد وحشت و اضطراب روشن کنید و آنچه را که از دختر یا پسر نوجوان انتظار دارید آرام و صریح بگویید.

۱۰. فقط متخلف را تنبیه کنید اگر غیر از آن راه و چاره ای نداشته باشید. هرگز به خاطر یک نفر همه اعضای کلاس یا گروه را مجازات نکنید.

۱۱. از برقراری انضباط با تحقیر یا محروم ساختن محصلان اجتناب ورزید که غالبا و بیشتر اثر منفی می گذارد تا اثر مثبت.

۱۲. محصل را با محروم ساختن از تجربه هایی که بدانها نیاز دارد تنبیه نکنید.

۱۳. برای انتقامجویی خودنمایی و یا حمایت از خویشتن به مجازات متوسل نشوید.

منبع: روانشناسی رشد . دکتر علی اکبر شعائری نژاد