نقدی بر مسابقات کارگاه
هر سال مسابقات کارگاه و آزمایشگاه در مرحله ی منطقه و استان برگزار می شود از روند این مسابقات در شهرستانها و استانهای دیگر هیچ اطلاعی ندارم اما این مسابقه ها هر سال در ناحیه با یک نتیجه ی از پیش معلوم شده به اتمام می رسد علت اینکه می نویسم از پیش معلوم شده به این خاطر است که:
1. دانش آموزان مدارس به غیر دانش آموزانی که دبیر یا معاون یا مدیر آنها داور مسابقات می باشد از معیارهای ارزشیابی این مسابقه ها ناآگاهند.
2. فضای کارگاه یا آزمایشگاه برای دانش آموزانی که دبیر آنها به عنوان داور آنجا حضور دارند عاری از هر گونه استرس و ترسی می باشد.
3. برای خیلی از دبیرهایی که آزمایشگاه یا کارگاه شرکت کرده اند پیش آمده که دانش آموزان آنها با گریه از محل مسابقات خارج می شوند و ادعا دارند که مورد تمسخر قرار گرفته اند.
4. اگر این مسابقات واقعا یک رقابت سالم بین دانش آموزان است بهتر است دبیران محترم از یک امتیاز تشویقی بگذرند و اجازه دهند که نوجوانان بدون حب و بغض با هم رقابت کنند.
5. اگر این مسابقات مهم نیست و هیچ اهمیتی ندارد دانش آموزان را به دردسر نیندازند و اگر مهم است حداقل یک کارشناس آموزش در محل مسابقات حضور داشته باشد.
6. همه دانش آموزان مانند هم هستند بر حسب امتیاز و یا هر چیز دیگری من و شما مامور تدریس مدرسه ای شده ایم بنابراین این تعصب که دانش آموز "من" باید اول شود تعصب کاملا بی جایی می باشد.
7. معلمان و دبیران را با این مسابقات منزوی و گوشه گیر نکنید و یقین بدانید که با این روال هر سال از تعداد شرکت کنندگان کاسته می شود و از شکوه این مسابقات کاسته خواهد شد.
8. فرهنگیان به عدل و انصاف در میان اقشار جامعه معروفند نام فرهنگیان را با کینه توزی شخصی آنهم زمانی که پای دانش آموزان محروم و فقیر و روستایی که با هزار امید و آرزو در مسابقه ای شرکت می کنند در میان است خدشه دار نفرمایید.
9. آیا این درست است که دانش آموزی که معرق کار کرده با دانش آموزی که برق کار می کند با یک ملاک و یک معیار سنجیده شود؟
10."آن جا که می تواینم برای عدالت بجنگیم بجنگیم"
و در آخر سخنی از کنفوسیوس: برای شناختن یک فرد ببین چگونه عمل می کند دریاب که چگونه چیزی می جوید که شادش می کند
واقعا به جا بود.
نمیدونی دیروز که رفتم مدرسه بچه های شرکت کننده تو مسابقه چه جوری اومدن جلوم گفتن از مسابقه چه خبر؟
اینقدر دلم براشون سوخت.
متاسفانه دستم به جایی بند نیست
_____________________________________________
برای سالهای آینده از کلیه همکارانی که دانش آموزشان در مسابقه شرکت می کند خواسته شود در محل مسابقه حضور نداشته باشند .
داوران مسابقه نباید از اعضای مدارسی باشند که دانش آموزانشان در مسابقه شرکت کرده اند.
چارچوب مسابقه باید برای همه دانش آموزان مشخص باشد و اهداف تعیین شده.
متاسفانه ما فقط در حرف از روشن بودن اهداف دم میزنیم ولی در عمل هیچ.
فضای مسابقه باید برای همه دانش آموزان یکسان باشد.
دانش آموزان مناطق محروم از استعدادهایی برخودارند که این استعدادها را در مدارس سرشناس نمیتوان یافت ولی چون رسم است فقط عده ای خاص در مسابقات به مرحله استان راه پیدا کنند توانایی ها دیده نمی شود.
ممنون از محبتتون